Achter het huis ligt een prachtige parktuin van ongeveer 1 ha. Met onder andere verschillende monumentale bomen, een grote poel, en een verboste zone. Doorheen de jaren is er wat achterstallig onderhoud opgetreden, waardoor de tuin wat verwilderd is. Tijd voor een opkuisbeurt én voor een omvorming tot woonplek voor de paarden!
Omdat er véél werk is, hebben we het perceel opgedeeld in verschillende zones. We starten met een droge paddock, en van daaruit werken we stap voor stap naar een kleine wintertrack, en later ook naar een grotere zomertrack die verschillende stukjes weide en bos verbindt. Door deze opdeling in zones, blijft het werk doenbaar en is het altijd duidelijk waar de focus ligt. Want op zo'n perceel kan je je anders al snel verliezen in wat er allemaal nog moet gebeuren :).
Een jaar later ging ik terug en waren de doelstellingen veranderd: waar er eerst maar 2 paarden waren, werden er ondertussen al 6 paarden geadopteerd en waren er plannen om nog meer dieren op te vangen. We bekeken dus vanuit de paddock die er ondertussen al was, hoe we het plan kunnen bijstellen. Op die manier kunnen de eigenaars een huisvesting bouwen die niet alleen comfortabel is voor alle paarden, maar ook veilig en flexibel op te delen is in verschillende deelverblijven, voor als er nieuwe paarden aankomen of als bepaalde (opvang)paarden niet bij elkaar kunnen.
Door het nieuwe ontwerp, heeft elk paard (of groepje) toegang tot weides, een (droge) paddock en track, en beplanting om van te knabbelen. Een ontwerp dat er op plan zeer complex uitziet, maar in werkelijkheid vooral superflexibel te schakelen is, zodat het continu kan aangepast worden op de noden van dat moment.
Van verwilderde parktuin stap voor stap naar paddock paradise